دیشب خدا داشت ازم امتحان می گرفت ..

 آره امتحان...

  گفت این عبارات رو که می گم بنویس..:

 منم نوشتم...

 دوست داشتن ...

 عشق ...

 مردن ...

 دلتنگی ...

 تنهایی...

 خدا..

 باور...

 اشک...

 رفطن...

 دوستت دارم...

 عاشقتم ...

 بی تو میمیرم ...

 دلم برات تنگه ...

 بی تو تنهام.. .

 به خدا قسم...

 اما تو باور نداری....

 اما تو دیگه رفطی....

 خدا یه نگاهی بهم انداخت گفت...:

 (( اینجوری نمی شه تو همه کلمات و جملات رو درست نوشتی بجز (( رفطن ))  چون باور

  نداری ! باید تمرین کنی ... باید پنجاه بار از این کلمه بنویسی تا خوب یاد بگیری ... همین

 الان بنویس.............. بنویس اون رفته..... ))

 منم پنجاه بار نوشتم... :

 اون رفته. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته..اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته..اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته..اون رفته..اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته..اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته.. اون رفته..اون رفته.. اون رفطه ....

 اما هنوز خدا داره... نگام می کنه... ....چشام خیسن........ ! ! دلم تا سر حد مرگ تنگه ....

دلم تنگه.... دارم میمیرم...!! یکی به دادم برسه.... دوباره دلم واسه غربت چشمات تنگه...

 دوباره این دل دیوونه واست دلتنگه......

 اما خدا گفت......: نه .... قبول نیست .... هنوز هم رفطن را اشتباه می نویسی ....چون باور نداری .....